Basa Jawa
Judul Buku :Panjebar Semangat
Judul Cerkak : Ngoyak Lintang
Ciptane dening:Al Aris Purnomo
Pangecap :Panjebar Semangat
Tanggal Pangecap:16 November 2013
Edisi Buku ;46
13 januari 2018
Kuntoro uga isih ngadeg ing ngarep kamar.Lan Rukma Nurcahyanto mlaku menyang pekarangan mburi.Rukma nyawang barang kang katon sumunar,barang kuwi nemplek ing wit pelem sing rada duwur.Alat kuwi agawe penyadhap swara,Rukma njupuk alat kuwi lan diwenehno menyang Kuntoro.Kuntoro ngolak-alik alat panyadhap lan nyobak dilacak ana papan ngndi alat kuwi bisa dirungokake.Saking tlitine Kuntoro ngerti papane ora adoh,nanging pindhah-pindhah,lan ategese digawa sawijining wong sing lokasine cidhek saka kene.Satpam kang uga nglacak wong kuwi,nemu kang warung hik sing isih buka lan nemoni wong sing kang digoleki.Wong kuwi nggowo laptop lan ana kabel seng dipasang ing lapotop kuwi,kanthi ngati-ati satpam mau nyedeki papan panggone wong kuwi.Dheweke kaget lan arep lunga mlayu,satpam mau tumindhak ngrangket lan ngrampas barang-barange.Satpam kuwi banjur bali menyang omahe soale tugase wis mari.
Judul Cerkak : Ngoyak Lintang
Ciptane dening:Al Aris Purnomo
Pangecap :Panjebar Semangat
Tanggal Pangecap:16 November 2013
Edisi Buku ;46
13 januari 2018
NGOYAK LINTANG
Kuntoro uga isih ngadeg ing ngarep kamar.Lan Rukma Nurcahyanto mlaku menyang pekarangan mburi.Rukma nyawang barang kang katon sumunar,barang kuwi nemplek ing wit pelem sing rada duwur.Alat kuwi agawe penyadhap swara,Rukma njupuk alat kuwi lan diwenehno menyang Kuntoro.Kuntoro ngolak-alik alat panyadhap lan nyobak dilacak ana papan ngndi alat kuwi bisa dirungokake.Saking tlitine Kuntoro ngerti papane ora adoh,nanging pindhah-pindhah,lan ategese digawa sawijining wong sing lokasine cidhek saka kene.Satpam kang uga nglacak wong kuwi,nemu kang warung hik sing isih buka lan nemoni wong sing kang digoleki.Wong kuwi nggowo laptop lan ana kabel seng dipasang ing lapotop kuwi,kanthi ngati-ati satpam mau nyedeki papan panggone wong kuwi.Dheweke kaget lan arep lunga mlayu,satpam mau tumindhak ngrangket lan ngrampas barang-barange.Satpam kuwi banjur bali menyang omahe soale tugase wis mari.
Widyaningsih
nggawa barang-barang saka wong kang nyalahwadi kuwi,wong tuwo sing
dodol hik warung mung mlenggong banjur ninggalake papan.Rukma
Nurcahyanto ora ngabari kekadean maeng bengi ning Widyaningsih.Ana
kadadean sing diroso ora kepenak Widyaningsih banjur nlesih sumini
supoyo crita sakabehe.Mula wis ngerti Widyaningsih banjur budhal menyang
kutha Wonogiri marani sawijining papan sing duweni ajeneng panti
jompo.Widyaningsih arep ketemu Sri Rukmanti,lan Kuntoro sing isih
ngetutake Widyaningsih nampa telpon saka Rukma Nurcahyanto sing takon
ing ngendi saiki, lan dijawab yen lagi ing panti jompo.
Kuntoro banjur njupuk foto lan di wenehake ten Rukma,Rukma sing ndeleng foto kuwi langsung budhal menyang panti jompo.Ora suwi Rukma teko banjur takok sapa wanita sing ngadeg ing ngarepe kuwi.Widyaningsih banjur mlayu ngrangkul lan ngomong," Apurne aku dhik,aku nembe kandha saiki,dheweke kuwi ibumu".Rukma Nurcahyanto kuwi banjur ngrangkul likunipun Sri Rukmanti lan ngomong lek dgeweke kuwi anake sing pisah amargi bab kahanan.Sakmarine ngrangkul Rukma njaluk ning ibune supados ibune kedah nenggani Rukma.Widyaningsih njauk wektu ning Rukma supados bisa ngomong sadhela soal ibune.
Ing percakapan kuwi Widyaningsih nglarang boyong ibune dhateng sala,awit awake dhewe saiki nembe diancem.Kanggo uga kebecikane ibune ben ora melu masalahe ing sala sing ora aman,akhire Rukma nerimanipun keputusan saka Widyaningsih lan ngenteni nganti sala sampun aman.
Kuntoro banjur njupuk foto lan di wenehake ten Rukma,Rukma sing ndeleng foto kuwi langsung budhal menyang panti jompo.Ora suwi Rukma teko banjur takok sapa wanita sing ngadeg ing ngarepe kuwi.Widyaningsih banjur mlayu ngrangkul lan ngomong," Apurne aku dhik,aku nembe kandha saiki,dheweke kuwi ibumu".Rukma Nurcahyanto kuwi banjur ngrangkul likunipun Sri Rukmanti lan ngomong lek dgeweke kuwi anake sing pisah amargi bab kahanan.Sakmarine ngrangkul Rukma njaluk ning ibune supados ibune kedah nenggani Rukma.Widyaningsih njauk wektu ning Rukma supados bisa ngomong sadhela soal ibune.
Ing percakapan kuwi Widyaningsih nglarang boyong ibune dhateng sala,awit awake dhewe saiki nembe diancem.Kanggo uga kebecikane ibune ben ora melu masalahe ing sala sing ora aman,akhire Rukma nerimanipun keputusan saka Widyaningsih lan ngenteni nganti sala sampun aman.
Komentar
Posting Komentar